جزوه مربوط به دوره:دوره جامع بازی درمانی

کد دوره:122/120

نام استاد:مژگان عطار

جلسات جزوه:جلسات 9 تا 12

نگارنده جزوه:نعیمه نبی زاده

رمز دسترسی به فایل:school.ravanboneh.com

لینک دسترسی به دوره

قسمت قبلی جزوه

درباره جزوه:

شفابخشی بازی به چه عواملی وابسته است؟

بازی کردن با بازی درمانی فرق دارد. خود بازی، خاصیت و قدرت درمانی دارد. بازی جزو حقوق اولیه ی کودک است. با بازی می تواند دنیا را بشناسد، تفکر علی و معلولی پیدا کند و با اطرافیانش ارتباط برقرار کند. و روانشناسان برای هر بازی رویکرد متفاوتی رو تعیین کردند. به عنوان بازی درمان، باید ببینیم چرا بازی مؤثر است؟ و با چه رویکردی گره بزنیم اثر درمانش بالاتر میره؟ بازی درمانی از سن کم شروع میشه. از سنین کودکی، کودکان ادراک و زبان ضعیفی دارند. دامنه لغات کمی دارند و نمی تونن مشکلشون رو به شما بگن و ممکنه نفهمه که اصلا مشکلش چیه. اینجا وقتی ابزار بازی رو بهش میدیم این شرایط رو براش فراهم می کنیم که بدون اینکه حرف بزنه مشکلش رو شناسایی کنیم. پس دیگه لازم نیست مستقیم حرف بزنه تا من تعارضاتش رو ببینم. مثلا در شن بازی وقتی می بینم کاراکتری رو حذف می کنه و یا وقتی با پاپت ها حرف می زنیم و یه چیزی رو انکار می کنه می تونیم حدسی در موردش بزنیم. و با بازی مسائلی رو غیر مستقیم می تونیم بهش یاد بدیم. با بازی می تونیم عناصر ناآشنا رو براش بشناسونیم. مثلا قبل از رفتن به مدرسه یا دندانپزشک می تونیم با بازی هایی عناصر ناآشنا رو براش آشنا کنیم. کودکانی که مثلا قبل از بستری شدن با شرایط بیمارستان آشنا شدند انطباق بهتری از کودکانی داشتند که هیچ آشنایی نداشتند. و بازی باعث حل مسأله خلاقانه میشه. تو بازی ناچار به حل مسأله هستیم. توی بازی اتفاق خاصی نمی افته که مجبور بشی حرفی بزنی. برای همین بازی برای کودک مصونیتی ایجاد می کند که راحت تر ارتباط برقرار کند.