مدرسه روان شناسی تخصصی

عنوان:

استاد: سید هادی میر اسدی

طول دوره: 40 ساعت (ده جلسه دو ساعتی)

شروع دوره از: 20 بهمن 1399

دسترسی به جزوه دوره( هما عبدالغفوریان،کل جلسات)

دسترسی به جزوه دوره(علی توکلی،کل جلسات)

دسترسی به جزوه دوره(فاطمه زنداستا،کل جلسات)

دسترسی به جزوه دوره(مهدیه اسمعیل پور کریمی،کل جلسات)

سر فصل ها

جلسه اول - شخصیت اجتنابی

جلسه دوم - شخصیت وابسته

جلسه سوم - شخصیت وسواس

جلسه چهارم - شخصیت مرزی

جلسه پنجم - شخصیت نمایشی

جلسه ششم- شخصیت خودشیفته

جلسه هفتم- شخصیت سایکوپات

جلسه هشتم- شخصیت پارانویید

جلسه نهم- شخصیت اسکیزویید

جلسه دهم- شخصیت اسکیزوتایپال

در این دوره چه می اموزیم؟

در اتاق درمان، درمانگران ممکن است ناخواسته اشتباهات خاصی را مرتکب شوند که می تواند روند درمانی را مختل کند. این خطاها می تواند ناشی از عدم اگاهی، کمبود مهارت یا عددم درک نیازهای مراجع باشد. حال این خطاهای درمانگر، وقتی که با مراجع دچار اختلال شخصیت روبرو هستیم، ممکن است قویتر به نظر برسد و اثر بیشتری بر روند درمان داشته باشد. بنابراین، مهم است که روان درمانگران در کنار شناخت ویژگی های افراد با هر یک از اختلالات شخصیت، خطاهای رایج در اتاق درمان را نیز بدانند تا بتوانند متناسب به ویژ؛ی های هر مراجع، از بروز این خطاها پیشگیری کنند. در اینجا برخی از خطاهای رایج وجود دارد که درمانگران باید به انها توجه داشته باشند:

فقدان همدلی

درمانگران باید همدلی را پرورش دهند و درک و شفقت واقعی را نسبت به مراجع خود نشان دهند. ناتوانی در همدلی باعث می شود مراجع احساس ناشناخته یا بی اعتباری کند و مانع پیشرفت انها شود.

عدم گوش دادن فعال

درمانگران ممکن است گاهی اوقات به طور فعال به مراجعین خود گوش ندهند. این می تواند شامل قطع کردن، تمام کردن جملات یا عدم توجه کامل به صحبت های مراجع باشد. گوش دادن فعال برای ایجاد ارتباط، درک نگرانی های مشتری و تقویت یک اتحاد درمانی بسیار مهم است.

عدم تعیین هدف

درمان زمانی موثرتر است که اهداف و مقاصد روشنی وجود داشته باشد. درمانگرانی که در تعیین اهداف مشترک با مراجعین خود شکست می خورند، ممکن است در جلسات،  فاقد جهت گیری و تمرکز باشند. تعیین اهداف روشن به هدایت روند درمانی کمک می کند و امکان پیشرفت قابل اندازه گیری را فراهم می کند.

مرزهای ناکافی

حفظ مرزهای روشن و مناسب در درمان بسیار مهم است. درمانگران باید مرزهای مربوط به زمان، تماس خارج از جلسات و رابطه درمانی را ایجاد کنند. عدم تعیین مرزها می تواند منجر به سردرگمی مراجع شود و نتایج درمانی به خطر بیفتد.

فقدان صلاحیت فرهنگی

درمانگران باید از نظر فرهنگی حساس بوده و از تاثیر عوامل فرهنگی بر تجربیات مراجعان خود اگاه باشند. نادیده گرفتن یا عدم درک تفاوت های فرهنگی خود با مراجع می تواند منجر به سوء تفاهم شود و به اتحاد درمانی اسیب برساند.

تحمیل باورهای شخصی

درمانگران باید عینیت را حفظ کنند و از تحمیل ارزش ها، باورها یا قضاوت های خود به مراجع خودداری کنند. ایجاد فضایی بدون قضاوت که در ان مراجع احساس امنیت کنند تا افکار و احساسات خود را بدون ترس از انتقاد کاوش کنند، ضروری است.

مشاوره زودهنگام

درمانگران ممکن است وسوسه شوند که راه حل ها یا توصیه های خیلی سریع ارائه دهند. با این حال، مهم است که به مراجعین اجازه دهیم تا بینش و راه حل های خود را از طریق فرایند درمانی کشف کنند. مشاوره زودهنگام می تواند استقلال مراجع را تضعیف کند و مانع رشد او شود.

اتکای بیش از حد به تکنیک ها

در حالی که تکنیک های درمانی می توانند مفید باشند، تنها تکیه بر انها بدون در نظر گرفتن نیازهای فردی مراجع ممکن است اثربخشی درمان را محدود کند. درمانگران باید رویکرد خود را متناسب با شرایط منحصر به فرد هر مراجع تنظیم کنند و در صورت لزوم در تطبیق تکنیک های خود انعطاف پذیر باشند.

تفسیر بیش از حد

درمانگران گاهی ممکن است بدون شواهد کافی در مورد معنای اساسی کلمات یا رفتارهای مراجعان به نتیجه گیری بپردازند یا مفروضاتی را مطرح کنند. تفسیر بیش از حد می تواند منجر به سوء تفاهم شود و مانع درک دقیق تجربیات مراجع باشد.

عدم رسیدگی به مقاومت

مقاومت در درمان رایج است و می تواند به صورت اجتناب، حالت تدافعی یا عدم انطباق با وظایف درمانی ظاهر شود. درمانگرانی که در مقابله با مقاومت شکست می خورند، ممکن است فرصت های ارزشمندی را برای کاوش و رشد از دست بدهند. پرداختن به مقاومت نیازمند تعادل ظریفی از همدلی، کنجکاوی و چالش ملایم است.

غفلت از ارائه اموزش روانی

اموزش روانی شامل ارائه اطلاعات به مراجع در مورد وضعیت سلامت روانی، گزینه های درمانی و راهبردهای مقابله ای است. درمانگرانی که از ارائه اموزش روانی غفلت می کنند، ممکن است مراجع را دچار سردرگمی یا بی اطلاعی کنند. اموزش روانی با تقویت درک و مشارکت فعال در درمان، مراجعان را توانمند می کند.

بی توجهی به خودمراقبتی

درمانگران باید برای جلوگیری از فرسودگی شغلی و حفظ اثربخشی خود، مراقبت از خود را در اولویت قرار دهند. بی توجهی به خودمراقبتی می تواند بر توانایی درمانگر برای حضور کامل و هماهنگی با نیازهای مراجع تاثیر بگذارد.

به طور خلاصه، درمانگران باید مراقب هرگونه خطاهای رایج در اتاق درمان باشند. با پرورش همدلی، گوش کردن فعال، احترام به مرزها، پرهیز از تعصبات شخصی، و متناسب کردن رویکرد خود با نیازهای منحصر به فرد هر مراجع، درمانگران می توانند یک محیط درمانی ایمن و موثر ایجاد کنند که باعث بهبود و رشد می شود.

این دوره برای چه کسانی مناسب است؟

این دوره مناسب برای متخصصانی است که در حال حاضر، اموزشهای حرفه ای لازم را دیده اند و در حال فعالیت در اتاق درمان هستند و جلسات درمانی متعددی را تجربه کرده اند. در این صورت، می تواند فضای جلسات درمان را عمیقتر ببینند و از محتوای این دوره، استفاده بیشتری ببرند.

ایا به این دوره گواهی معتبر تعلق می گیرد؟

بله، پس از اتمام دوره، می توانید در ازمون گواهی شرکت کرده و در صورت کسب نمره قبولی، گواهی 40 ساعتی خطاهای رایج در اتاق درمان از یکی از مراکز ذی صلاح زیر نظر وزارت علوم و یا سازمان نظام رواشناسی و مشاوره کشور صادر می شود.