طرحواره، قالب، چارچوب یا یک مفهوم شناختی می باشد که باعث افزایش سازماندهی و تفسیر اطلاعات می گردد. طرحواره ها مفید هستند چرا که به ما کمک می کنند تا بتوانیم با سرعت اطلاعات گسترده ای را در محیط زندگی مان تفسیر کنیم. این چارچوب های ذهنی باعث می شود تا اطلاعات اضافه را حذف نموده و فقط روی مواردی که عقاید و باورهای قبلی ما را تایید می کنند تمرکز نماییم. طرحواره ها باعث می شوند که ما بر اساس کلیشه های مشخصی رفتار نموده و اطلاعات جدید در مورد جهان را بر اساس آن  تنظیم و دسته بندی نماییم.

طرحواره درمانی رویکردی است که در مقابل افراد می‌ایستد تا برای مدیریت روابط خود در جامعه، محل کار، خانواده و…از این تفکرات و تفسیرات غلط و آسیب‌زا (در قالب یک طرحواره خاص) استفاده نکنند.معمولا افرادی که تحت طرحواره درمانی قرار می‌گیرند یک مشکل خاص ندارند؛ بلکه در موقعیت‌های مشابه ناچار به رفتاری می‌شوند که خودشان یا دیگران را آزار می‌دهد.مهم‌ترین تکنیک‌های طرحواره درمانی عبارتند از:

تکنیک شناختی: تلاش برای تخریب و زیر سوال بردن طرحواره در ذهن فردی که درگیر آن است؛

تکنیک رفتاری: کمک به تغییر رفتار و تغییر عادت‌های مرتبط با یک طرحواره؛

تکنیک تجربی: زمانی از این تکنیک استفاده می‌شود که خود فرد نسبت به غلط بودن طرحواره‌های خود آگاه شده باشد.

مبحث طرحواره درمانی بسیار گسترده است و نیاز است تا در مورد هر شخص کاملا شخصی‌سازی شود.