این جلسه به یکی از پدیده‌های خاموش اما بسیار تعیین‌کننده در روان انسان می‌پردازد: اطاعت بدون فرمان؛ وضعیتی که در آن سوژه بدون اجبار بیرونی، بدون دستور مستقیم و حتی بدون آگاهی، خود را تابع خواست دیگری می‌کند.

در روان‌کاوی، اطاعت همیشه نتیجه قدرت آشکار نیست؛ گاه حاصل درونی‌شدن نگاه، قانون، شرم، گناه یا میل دیگری است. سوژه فرمانی دریافت نمی‌کند، اما رفتار می‌کند؛ انتخاب می‌کند، اما گویی انتخاب از پیش انجام شده است.