این جلسه از مجموعه‌ی جمعه‌های روان‌کاوی به واکاوی یکی از بنیادی‌ترین و بحث‌برانگیزترین مفاهیم روان‌کاوی معاصر می‌پردازد: بدنِ بدون اندام (Body without Organs) — مفهومی که نخستین‌بار توسط «دلوز و گتاری» مطرح شد و بعدتر در پیوند با نظریه‌های میل، رهایی و مقاومت در برابر نظم‌های تثبیت‌شده‌ی قدرت، جایگاه ویژه‌ای یافت.

در این گفت‌وگو، «بدن» نه به‌عنوان یک ساختار زیستی یا ابزاری برای لذت، بلکه به‌عنوان عرصه‌ای از پراکندگی میل، جریان‌های آزاد انرژی و تجربه‌ی ناب هستی بررسی می‌شود.

شرکت‌کنندگان با خوانشی روان‌کاوانه از نسبت بدن، میل، اخلاق و قدرت، درمی‌یابند که چگونه انسان می‌تواند از نظم‌های کنترل‌کننده، معناهای تحمیلی و اخلاق رام‌سازی فاصله گرفته و به لذتِ رهایی دست یابد.