به دلیل اهمیت ساختار بیماران شکننده از نوروتیک،فردریکسون کتابی مجزا در باره بیماران شکننده که  نوشت. 

دراین کتاب او معنای درد و رنج را از هم متمایز کرد. 

ونظریه جدیدی درباره اضطراب ارائه کرد. وی در فصل اول نظریه جدیدی درباره اضطراب ارائه کرده و اضطراب راباز تعریف کرد و نشان داد چه دفاعهایی مانع تنظیم اضطراب میشود. 

فردریکسون به ترس‌های زیر بنایی بیماران شکننده اشاره کرد ونشان داد که این ترسها حتی درقدم اول مانع اظهار کردن مشکل میشوند.  ( فصل دوم) ازاینرو این بیماران سعی میکنند برای درمان بخاطر نظر دیگران به درمان مراجعه کنند و نه اراده خودشان زیرا از خود اراده ندارند (فصل سوم) در فصل پنجم وی به تشخیص روانی بیماران شکننده می پردازد. و در فصل ششم و هفتم وهشتم به بازسازی مجدد سیستم  مقاومت وهدف از فراخواندن احساسات و بازسازی ظرفیت آنها می پردازد. 

در فصول نهم و دهم و یازدهم که قلب کتاب است به سه دفاع اصلی بیماران شکننده  بنام،انکار،جداسازی و فرافکنی می پردازد. فردریکسون در فصل یازدهم فرافکنی را موشکافی میکند . وبنظرما این فصل قلب تپنده کتاب است. 

در فصول بعد وی شکنندگی شدید راتوضیح میدهد. شکننده هابی که پهلو به سایکوتیک ها میزنند. 

ودر فصل آخر همانند سازی فرافکنانه وانتقال متقابل را توضیح میدهد.