روان‌درمانگر بودن، فقط دانش و تکنیک نیست؛ زیستی است میان رنج و معنا، میان شنیدن و خاموش ماندن، و میان صبر و فرسودگی.در این وبینار که به مناسبت روز روان‌شناس برگزار می‌شود، از جایگاه انسانی درمانگر سخن می‌گوییم:از فرسودگی‌ای که دیده نمی‌شود، از امیدی که به دیگری منتقل می‌شود، و از مسئولیتی که هر روز روی صندلی تحلیلگر نشسته است.این جلسه، نه آموزش تکنیک است، نه مرور نظریه؛بلکه فرصتی است برای گفت‌وگو درباره زیست پنهان یک روان‌درمانگر، با نگاهی انسانی، تجربی و صادقانه.